Imperyong Chaldean

Pagkaraang pabagsakin ang Assyria, nagging tanyag na pinuno si Nabopolassar ng Chaldea. Tulad ng unang Imperyong Babylonian, muling sumigla ang Babylon bilang kabisera ng bagong imperyo. Hinangad ni Nabopolassar na maging makapangyarihan ang kaniyang imperyo tulad ng Babylonia. Dahil ditto, ang Imperyong Chaldean ay tinagurian sa kasaysayan bilang “Ikalawang Imperyong Babylonian” o Imperyong Neo-Babylonian ng Mesopotamia.

Ang pinakadakilang hari ng Chaldea ay si Nebuchadnezzar. Sa ilalim ng kanyang pamumuno lumawak ang teritryo ng Chaldea hanggang sa dulong kanluran ng Syria at ng Canaan (bahagi ng kasalukuyang Israel at Lebanon). Noong 586 B.C.E., sinakop niya ang Jerusalem at itinaboy ang libo-libong Jew mula sa kanilang lupain patungong Babylon bilang mga alipin. Tinawag ang pangyayaring ito na Babylonian Captivity.

Sa pamumuno ni Nebuchadnezzar, nagging sentro ng kalakalan ang Babylon. Pinrotektahan ang lungsod ng mga pader na may taas na umaabot sa 300 talampakan at may kapal na 80 talampakan. Ang pinakamarangyang pader ay tinawag na Ishtar Gate. Napalamutian ng mga guhit na toro at dragon ang kulay asul na pader nito.

Namahala si Nebuchadnezzar sa loob ng 43 taon. Noong 539 B.C.E., sinakop ng mga Persian, sa pangunguna ni Haring Cyrus the Great, ang lungsod ng Babylon. Ang pananakop na ito ang nagwakas sa makasaysayang kabihasnan ng Mesopotamia.